Uzun yıllardır batıda kalmış bir politikacı dostum başta Almanya, Fransa, Hollanda ve bilhassa İskandinav memleketlerinde genç nüfusun yerini yaşlı ya da çok yaşlılara bırakmış olduğunu, bu yüzden de küçük çocuklara hasret çektiğini söyledi.
Öyle ki mümkün olsa,
kuluçka makinaları gibi civciv çıkaracak bir âlet bulmak sûretiyle artık bir genç nesle sâhip olabilecekler.
Zavallı Türk, Allah, senin için kuluçka makinesi düşünmek şöyle dursun bol bir nesil zinciri ile taltîf ettiği hâlde, sana bunun getireceği menfaat ve hayırları bir kalemde çizip atmayı ve dölsüz kalmış kısır milletlerin âkıbetine özenecek kadar da gaflet içinde olmayı tercih ettirmek gibi bir cehâleti seçtirmiş bulunuyoruz.
İşte böylece de devlet adamlarımız,
bu koyu idrâksizliklere kılıf hazırlamak gibi hatâlarla vakit zâyi ederken hiç değilse, başka milletlerin gençlikten mahrum kalmış ve etraftan asker toplayacak hâle düşmüş olmaklıklarının hazin gafletinden kurtulmak üzere Türk evlâtlarını öğütüp un ufak etmekten olsun korksalar…
Memleketin seçkin zenginlerinden olan, ancak kültürden nasip almamış dört çocuklu bir zat, gazetelere verdiği beyanlarında nüfus plânlaması için çocuklarını okutup yazdıracak imkânı olmayanların çocuklarının sayısının hudutlandırılmasını tavsiye etmektedir.
Ne yazık ki değil dört evlâdı,
ondördü dahî yetiştirecek maddî ve mâlî imkânı olmalarına rağmen, bu gibi kimselerin vatana hizmet şevki ile millî heyecâna sâhip oldukları iddiâ edilemez.
Fakat beri yanda yakından tanıdığım bir posta telgraf işçisinin yedi çocuğunun hemen hepsi iyi yetişmiş, kimi avukat, kimi tüccar, kimi usta berber olarak hem kendilerine hem de cemiyete yararlı kimseler arasına girmişlerdir.
Zengin, fakat Türk gençliğine düşmanlık tavsiye eden bu paralı adamın çocuk katline fetvâ çıkaracağı yerde, ihtiyaçlıları arayıp onlara yardım etmesi doğru olmaz mı?