‘Handır bu gönlüm, ya misafirhane…
Dert konuklar, derman konuklar, hayal konuklar, melal konuklar; mümkün konuklar, muhal konuklar. Hele hasret, hiç çıkmaz ordan, çıkmaz ordan.
Handır bu gönlüm, yıkık, dökük…
Fakir konuklar, zengin konuklar, alim konuklar, cahil konuklar; gelen konuklar, geçen konuklar. Hele bir hancı vardır, hiç çıkmaz ordan, çıkmaz ordan….
(HANCI – Mensur Şiirler, Yazarı: Sâmiha AYVERDİ/Kubbealtı Neşriyâtı,No:20,İstanbul 1988)
