Kerevizi, karnabaharı fazla sevmemekle, bâzı insanları fazla sevememek, aynı.
Salyangozu, yengeçi iştihayla yiyenler; benim fazla sevemediğim veyâ sevgimi belli etmekten çekindiğim bâzı insanları benden fazla sevebilirler ve sevgilerini ilân edebilirler. Hepsine saygım var. Her bitki ve hayvan gibi her insanın da Yaratan’ı bir.
Yâni, her bir varlık, birer İlâhî nîmet!
Ama, hangi akıl sâhibi, yılanı kedi gibi koynuna alır?
Köpeği, evin dışındayken.. balığı suda ve kuşu havadayken severim.
Aynı bunun gibi, insanları da belirli mesâfelerden sevmenin ne mahzûru olabilir?
Her bir varlığın İlâhî birer zuhur mahalli; bir tecellî barınağı olduğunu – teorik de olsa – bilmek şartıyla!
Rıza Tekin Uğurel
