-“Cehenneme: Doydun mu? diye sorulduğu zaman: Hel min mezîd yâni daha var mı, daha var mı? diye cevap verecek.
Nefsin de cehennemle tam bir münâsebeti vardır. Onun için de doyuramazsın. Verdikçe ister, daha olsun der, kanmaz.
Ama ruh da cemâle doymaz.
Sâmiha Hanım:
-Âşık kendi figânında mâşûkun cevâbını dinler, diye düşündüm.
-“Doğru düşünmüşsün! Senin yâ Rabbî! diye feryat edişin, mâşûkun lebbeyk! demesidir. Yâ Rabbî, dediğin vakit de içinde bir huzur bir refah bir zevk duyarsın ki, işte bu duygu, mâşûkun lebbeyk, diye cevap verişidir.
Âşık kendi figânında mâşûkun cevâbını dinler…yalnız bu söz, başlı başına mest edici mestliği devâm ettirici bir bâde sanki…”